Θύμα ακυβερνησίας και τριετούς πολιτικής αντιπαλότητας η οικονομία
Για την κακή και καθυστερημένη διαχείριση της οικονομικής κρίσης οι μέγιστες ευθύνες ανήκουν στην Κυβέρνηση και ιδιαίτερα στις πολιτικές δυνάμεις που συγκυβέρνησαν με τον Δημήτρη Χριστόφια.
Για την κακή και καθυστερημένη διαχείριση της οικονομικής κρίσης οι μέγιστες ευθύνες ανήκουν στην Κυβέρνηση και ιδιαίτερα στις πολιτικές δυνάμεις που συγκυβέρνησαν με τον Δημήτρη Χριστόφια.
Δεν ανήκουν στις συντεχνίες. Ανήκουν πρωτίστως στην εκτελεστική εξουσία, που για περισσότερο από τρία χρόνια διέθετε και κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Για τα σκάνδαλα και τις ατασθαλίες, που συμποσούνται σε δεκάδες εκατομμύρια και ετησίως περιλαμβάνονται στην έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για τα ανεπαρκή νομοσχέδια -που καθυστερημένα κατετέθησαν στη Βουλή και ύστερα αποσύρθηκαν- για την πάταξη της φοροδιαφυγής, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για το αλαλούμ του νόμου για την πολεοδομική αμνηστία, που θα έφερνε έσοδα εκατομμυρίων, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για την αύξηση του εταιρικού φόρου, που οι υπουργοί του ΔΗΚΟ ψήφισαν στο υπουργικό και το κόμμα τους καταψήφισε στη Βουλή, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για την αδυναμία του κράτους να εισπράξει τα εκατοντάδες εκατομμύρια των καθυστερημένων φόρων, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για την απόφαση Καζαμία να επιβάλει ΦΠΑ 5% στους γιατρούς και ύστερα να ανακαλέσει λέγοντας ΜΕΑ CULPA, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για τους εξωπραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τους οποίους προϋπολόγιζε το υπουργείο Οικονομικών, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για τον εφησυχασμό και τις δηλώσεις Χριστόφια, πως η κυπριακή οικονομία θα τη βγάλει αλώβητη, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για τη συνεχή αμφισβήτηση του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας από την Κυβέρνηση και ιδιαίτερα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για τη φονική έκρηξη και την καταστροφή στο Μαρί, που σκότωσε το παρόν και το μέλλον της οικονομίας, δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για την απόφαση του Δημήτρη Χριστόφια, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, να διεκδικήσει το επίδομα εξωτερικού (κάτι που δεν ζήτησε κανένας από τους προκατόχους του), δεν φταίνε οι συντεχνίες.
Για την κακή διαχείριση του χρόνου σε σχέση με την έγκαιρη ολοκλήρωση του κοινωνικού διαλόγου η ευθύνη ανήκει στην Κυβέρνηση. Τόσο ήταν το ενδιαφέρον του Προέδρου Χριστόφια για τη διαχείριση του κρατικού μισθολογίου, που έκανε μια συνάντηση με τους κοινωνικούς εταίρους στο Προεδρικό στις 20 Μαΐου 2010 και μια τον Απρίλιο του 2011. Κοινωνικός διάλογος με απόσταση ενός χρόνου… Τώρα, στενοχωρημένος, λέει πως θα ήθελε καλύτερη διαβούλευση με τις συντεχνίες, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος. Αλήθεια, ποιος κατασπατάλησε τον χρόνο και αναγκάστηκε από φιλο-συντεχνιακός να μετεξελιχθεί σε σκληρό εργοδότη, θατσερικού τύπου, όπως θα έλεγε και η ΕΔΟΝ;
Οι συντεχνίες ό,τι τους ζητήθηκε από την πολιτεία (Κυβέρνηση - Βουλή) το έδωσαν. Συναίνεσαν χωρίς ακρότητες και χωρίς εργασιακή αναστάτωση και αναταραχή.
Για περισσότερο από τρία χρόνια, ούτε αεροδρόμια έκλεισαν, ούτε λιμάνια, ούτε τη Δημόσια Υπηρεσία παρέλυσαν.
Λαμβάνοντας όλα τα πιο πάνω υπόψη, τεκμηριωμένα πλέον υποστηρίζουμε πως η οικονομία την τελευταία τριετία υπήρξε το μεγάλο θύμα μιας απαράδεκτης πολιτικής διελκυστίνδας και αντιπαράθεσης ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, που την έφεραν ένα βήμα πριν τα σκουπίδια και την καταστροφή.
Οι ευθύνες λοιπόν είναι έντονα πολιτικές και τους ανήκουν εξ ολοκλήρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου